artykuł hasłowy: wyrwać, wyrwać się

Jednostki:
(1) 1. 'rwąc, wyciągnąć, wydrzeć, wyszarpnąć, evellere, eripere, extrahere':
(2) 2. 'wyratować, wybawić, uchronić, eruere, servare':
(3) ~ od kogoś:
(4) ~ od czegoś:
(5) ~ z czegoś:
(6) ~ wyrwać się 'uwolnić się, wyswobodzić się, wydostać się, liberari, servari':
(7) 3. 'odebrać siłą, zrabować, eripere, vi auferre':
(8) 4. 'zniszczyć, spustoszyć, diripere, vastari':
(9) 5. wyrwać się 'pojawić się nagle, gwałtownie, ukazać się, subito apparere, erumpere':
(10) 6. wyrwać się (o zwierzętach, de animalibus) 'skoczyć na kogoś, napaść, zaatakować, prosilire, impetum facere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) ~
Definicja	wyrwać się 'uwolnić się, wyswobodzić się, wydostać się, liberari, servari':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Gesth-ly czlowyek dluzen a wydze s myasta na zyemyą, to gest ysze szye wyrwye (OrtMac 58: szye wyaruge) s tego prawa, w ktorem szyedzy (transfert se de civitate ad provinciam in aliud iudicium), aby gego doma nye zastano w gego prawye
Przykład w transkrypcji	Jestli człowiek dłużen a wydzie s miasta na ziemię, to jest iże sie wyrwie (OrtMac 58: sie wiaruje) z tego prawa, w ktorem siedzi (transfert se de civitate ad provinciam in aliud iudicium), aby jego doma nie zastano w jego prawie
Lokalizacja	OrtOssol 47, 4.