artykuł hasłowy:  wywieść, wywieść się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (29) 9. |
| Jednostka nieciągła | idące imienie w prawo wywieść |
| Definicja | 'poddać, podporządkować majątek ruchomy danemu sądowi, bona mobilia iudicio aliqui deferre, iudici alicui subicere': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Moze[sz]ly tesz on szwe gydącze gymyenye w gyne prawo bracz y wywyescz (bona... in iudicium aliquid deferre, OrtMac 28: wwyescz)? |
| Przykład w transkrypcji | Może[ż]li też on swe jidące jimienie w jine prawo brać i wywieść (bona... in iudicium aliquid deferre, OrtMac 28: wwieść)? |
| Lokalizacja | OrtOssol 30, 2. |