artykuł hasłowy:  wzdać, wezdać, wzdać się

Jednostki:
(1) I.1. I. 'dać, dare': 1. 'ofiarować, złożyć w ofierze, offerre, immolare, sacrificare':
(2) ~
(3) 2. 'oddać, zwrócić rzecz pożyczoną, dzierżawioną, rem mutuatam, locatam reddere':
(4) 3. 'przekazać sądownie nieruchomość lub inne rzeczy, wprowadzić w posiadanie, bona immobilia vel res alias in possessionem iure tradere':
(5) ~ wyjątkowo o majątku ruchomym:
(6) ~ 'wręczyć gałązkę jako potwierdzenie przekazania nieruchomości, ramum alicui tradere in signum bonorum immobilium renuntiandorum':
(7) ~ 'dokument sądowy potwierdzający urzędowe przekazanie nieruchomości, litterae quibus bona immobilia alicui possidenda traduntur':
(8) 4. (o posagu i wianie, de dote et dotalicio) 'wypłacić albo zabezpieczyć wypłatę na nieruchomości, mulieri nubenti dare vel in fundo collocare':
(9) 5. 'zlecić, powierzyć prowadzenie sprawy, udzielić pełnomocnictwa, causam suam apud iudices agendam alicui committere':
(10) ~ komuś wzdać się 'udzielić komuś pełnomocnictwa, aliquem sui iuris vicarium constituere' (?):
(11) ~ 'wnieść sprawę do sądu, causam ad iudices referre':
(12) II.1. II. 'uczynić, sprawić, facere': 1. w użyciu niesamodzielnym, dopełnieniem rzeczownik:
(13) 2. (o terminie, de iudicii termino) 'ustalić, wyznaczyć, określić, designare, constituere':
(14) ~
(15) 3. 'wydać wyrok skazujący, uzyskać na kogoś wyrok skazujący, aliquem condemnare, efficere apud iudices ut accusatus damnetur':
(16) ~ 'termin sądowy, na którym ogłaszano wyrok, terminus iudicii, in quo sententia ferebatur':
(17) 4.a. 4. zapewne corruptum: a. pro wstać (o posiedzeniu sądu, de iuris actione) 'zakończyć, zamknąć, finire, terminare':
(18) ~b. pro wziąć:
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajniepełna B
Numer(2) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Primo debes habere obedienciam, ut quando semel wszdaly suam voluntatem naute, id est confessori, amplius sua voluntate uti non deberent XV in.
Przykład
w transkrypcji		Primo debes habere obedienciam, ut quando semel wzdali suam voluntatem naute, id est confessori, amplius sua voluntate uti non deberent XV in.
LokalizacjaGlKazB II 85.