artykuł hasłowy: wzdawać, wzdawać się

Jednostki:
(1) I.1. I. 'dawać, dare, donare': 1. 'ofiarowywać, składać w ofierze, offerre, immolare':
(2) ~
(3) ~ 'grzeszyć, peccare':
(4) 2. 'przekazywać sądownie nieruchomość lub inne rzeczy, bona immobilia vel res alias in iudicio alicui in possessionem tradere':
(5) ~ 'przekazywać coś tytułem wiana, aliquid dotalicii nomine dare':
(6) 3. 'zlecać, powierzać prowadzenie sprawy, udzielać pełnomocnictwa, aliquem sui iuris vicarium constituere, causam suam in iudicio agendam alicui commendare':
(7) II.1. II. 'czynić, sprawiać, facere': 1. w użyciu niesamodzielnym, dopełnieniem rzeczownik:
(8) 2. 'wydawać wyrok skazujący, aliquem condemnare, sontem esse declarare':
(9) ~ 'domagać się wyroku skazującego, postulare, ut accusatus damnatur':
(10) ~ 'termin sądowy, na którym ogłaszano wyrok, terminm iudicii, in quo sententia pronuntiabatur':
(11) 3. 'wzywać, pozywać, in ius vocare':
(12) 4. wzdawać się 'przedstawiać swoją sprawę w sądzie, występować w roli strony, causam suam iudicibus decernendam tradere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(11) 3.
Definicja	'wzywać, pozywać, in ius vocare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Iohannes Sopil, kmetho de Welepole, actor, wzdawa (pro wzdawal?) Iacuschonem, procuratorem de Kostyrowcze, astitit termino contra ipsum citatum in curia nadwornym rokem 1435
Przykład w transkrypcji	Iohannes Sopil, kmetho de Welepole, actor, wzdawa<ł> Iacuschonem, procuratorem de Kostyrowce, astitit termino contra ipsum citatum in curia nadwornym rokiem 1435
Lokalizacja	AGZ XI 92.