artykuł hasłowy: wzdawać, wzdawać się

Jednostki:
(1) I.1. I. 'dawać, dare, donare': 1. 'ofiarowywać, składać w ofierze, offerre, immolare':
(2) ~
(3) ~ 'grzeszyć, peccare':
(4) 2. 'przekazywać sądownie nieruchomość lub inne rzeczy, bona immobilia vel res alias in iudicio alicui in possessionem tradere':
(5) ~ 'przekazywać coś tytułem wiana, aliquid dotalicii nomine dare':
(6) 3. 'zlecać, powierzać prowadzenie sprawy, udzielać pełnomocnictwa, aliquem sui iuris vicarium constituere, causam suam in iudicio agendam alicui commendare':
(7) II.1. II. 'czynić, sprawiać, facere': 1. w użyciu niesamodzielnym, dopełnieniem rzeczownik:
(8) 2. 'wydawać wyrok skazujący, aliquem condemnare, sontem esse declarare':
(9) ~ 'domagać się wyroku skazującego, postulare, ut accusatus damnatur':
(10) ~ 'termin sądowy, na którym ogłaszano wyrok, terminm iudicii, in quo sententia pronuntiabatur':
(11) 3. 'wzywać, pozywać, in ius vocare':
(12) 4. wzdawać się 'przedstawiać swoją sprawę w sądzie, występować w roli strony, causam suam iudicibus decernendam tradere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(6) 3.
Jednostka nieciągła	wzdawać przę, (opiekę)
Definicja	'zlecać, powierzać prowadzenie sprawy, udzielać pełnomocnictwa, aliquem sui iuris vicarium constituere, causam suam in iudicio agendam alicui commendare':
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Iaco Iacusz ne wsdawal Andregewi swey prze 1399
Przykład w transkrypcji	Jako Jakusz nie wzdawał Andrzejewi swej prze 1399
Lokalizacja	RtGn nr 59.