artykuł hasłowy: zaginąć

Jednostki:
(1) 1. (o istotach żywych, de animantibus) 'ulec zagładzie, stracić życie, umrzeć, zwłaszcza śmiercią gwałtowną, perire, obire, decedere':
(2) ~ użycia przenośne i poetyckie:
(3) ~ 'zostać potępionym (przez Boga), stracić prawo do życia w niebie, aeternis suppliciis a deo damnari':
(4) 2. 'ulec zniszczeniu, zniweczeniu, perire, deperire, exstingui':
(5) ~ 'przeminąć, nie ostać się, nie zachować się, praeterire, perire, deperire':
(6) ~
(7) 3. 'zagubić się, zniknąć, stracić się, perire, deperdi':
(8) ~
(9) 4. (o pokarmach, de cibis) 'zepsuć się, stracić świeżość, właściwy smak, putrescere, saporem amittere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 2.
Definicja	'ulec zniszczeniu, zniweczeniu, perire, deperire, exstingui':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.8.4. RUINA. ZNISZCZENIE. SZKODA 3.4.7. ZMIANA. PROCES. TRWAŁOŚĆ. POWTARZALNOŚĆ. TYPOWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Andreas... producit testes contra Gregorium... o zapiss, ut molendinum eius in rippis utrorumque non annichilaretur... Ize mlyn yego ne mal zagynøcz 1406
Przykład w transkrypcji	Andreas... producit testes contra Gregorium... o zapis, ut molendinum eius in rippis utrorumque non annichilaretur... Iże młyn jego nie miał zaginąć 1406
Lokalizacja	SKJ III 196.