artykuł hasłowy: zaginąć

Jednostki:
(1) 1. (o istotach żywych, de animantibus) 'ulec zagładzie, stracić życie, umrzeć, zwłaszcza śmiercią gwałtowną, perire, obire, decedere':
(2) ~ użycia przenośne i poetyckie:
(3) ~ 'zostać potępionym (przez Boga), stracić prawo do życia w niebie, aeternis suppliciis a deo damnari':
(4) 2. 'ulec zniszczeniu, zniweczeniu, perire, deperire, exstingui':
(5) ~ 'przeminąć, nie ostać się, nie zachować się, praeterire, perire, deperire':
(6) ~
(7) 3. 'zagubić się, zniknąć, stracić się, perire, deperdi':
(8) ~
(9) 4. (o pokarmach, de cibis) 'zepsuć się, stracić świeżość, właściwy smak, putrescere, saporem amittere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 3.
Definicja	'zagubić się, zniknąć, stracić się, perire, deperdi':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	1.4.4. ZACHOWANIE ZWIERZĘCIA. ODŻYWIANIE SIĘ ZWIERZĘCIA 2.4.4.5.2. Wyrazy w znaczeniach przenośnych; porównania, użycia poetyckie 3.4.7. ZMIANA. PROCES. TRWAŁOŚĆ. POWTARZALNOŚĆ. TYPOWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Blødzyl gesm yako owcza, yasz zaghynala gest (erravi sicut ovis quae periit, Puł: zagynęla)
Przykład w transkrypcji	Błądził jeśm jako owca, jaż zaginęła jest (erravi sicut ovis quae periit, Puł: zaginęła)
Lokalizacja	Fl 118, 176.