artykuł hasłowy: zakonny, zakony

Jednostki:
(1) 1. (w Starym Testamencie, in Veteri Testamento) 'związany z prawem, zgodny z prawem, nakazany prawem, przykazaniami żydowskimi, ad legem Iudaeorum pertinens':
(2) 'grzech przeciwko prawu żydowskiemu, peccatum contra legem Iudaeorum commissum':
(3) ~ 'biblijna arka przymierza, arca foederis, qua tabulae Veteris Testamenti legum conservabantur':
(4) 'człowiek pobożny, żyjący zgodnie z przepisami religijnymi, vir pius, religiosus':
(5) ~ zakonny 'faryzeusz, Pharisaeus':
(6) 2. 'dotyczący zakonu, właściwy zakonowi, tj. grupie osób związanych ślubami i określonym trybem życia, ad conventum religiosorum pertinens':
(7) ~ zakonny, zakony 'zakonnik, religiosus, monachus'
(8) 3. 'prawomocny, legalny, zgodny z prawem, legitimus, legalis':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~
Definicja	zakonny 'faryzeusz, Pharisaeus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.5.2. ORGANIZACJA KOŚCIOŁÓW
Przykład w transliteracji	Duo homines ascenderunt in templum, ut orarent: vnus Pharizeus, duchowni, zaconny (GlDom 76: luczemyernyk), et alter publicanus (Luc 18, 10) ca 1420
Przykład w transkrypcji	Duo homines ascenderunt in templum, ut orarent: vnus Pharizeus, duchowny, zakonny (GlDom 76: lucemiernik), et alter publicanus (Luc 18, 10) ca 1420
Lokalizacja	R XXIV 85.