artykuł hasłowy: zakonny, zakony

Jednostki:
(1) 1. (w Starym Testamencie, in Veteri Testamento) 'związany z prawem, zgodny z prawem, nakazany prawem, przykazaniami żydowskimi, ad legem Iudaeorum pertinens':
(2) 'grzech przeciwko prawu żydowskiemu, peccatum contra legem Iudaeorum commissum':
(3) ~ 'biblijna arka przymierza, arca foederis, qua tabulae Veteris Testamenti legum conservabantur':
(4) 'człowiek pobożny, żyjący zgodnie z przepisami religijnymi, vir pius, religiosus':
(5) ~ zakonny 'faryzeusz, Pharisaeus':
(6) 2. 'dotyczący zakonu, właściwy zakonowi, tj. grupie osób związanych ślubami i określonym trybem życia, ad conventum religiosorum pertinens':
(7) ~ zakonny, zakony 'zakonnik, religiosus, monachus'
(8) 3. 'prawomocny, legalny, zgodny z prawem, legitimus, legalis':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(8) 3.
Definicja	'prawomocny, legalny, zgodny z prawem, legitimus, legalis':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Jan y Jęndrzey... vczynily... szwego wyernego y szakonnego procuratora, fecit... suum verum et legittimum procuratorem, ... gich wsytkych potrzeb gestorem ca 1428
Przykład w transkrypcji	Jan i Jędrzej... uczynili... swego wiernego i zakonnego prokuratora, fecit... suum verum et legittimum procuratorem, ... jich wszytkich potrzeb gestorem ca 1428
Lokalizacja	PF I 479.