artykuł hasłowy:  zatulić, zatulić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (2) 1.~ |
| Jednostka nieciągła | [zatulić usta] |
| Definicja | (o ustach, de ore) 'zmusić kogoś, coś do milczenia, alicui os obturare, aliquem obticescere facere': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Quia sic est voluntas dei, vt benefacientes obmutescere, gl. id est silere, faciatis, gl. sc. principum et aliorum tirannorum, zamylczecz, zatulycz vsta zlym panom, aby o wasz nye mowyli (R XXV 165: aby o wasz nye mowyly zle, *zanylczecz GlJag 98: nyemąscye *oczinyly), imprvdencium hominum ignoranciam (I Pet 2, 15) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Quia sic est voluntas dei, vt benefacientes obmutescere, gl. id est silere, faciatis, gl. sc. principum et aliorum tirannorum, zamilczeć, zatulić usta złym panom, aby o was nie mowili (R XXV 165: aby o was nie mowili złe, zamilczeć GlJag 98: niemą-ście uczynili), imprvdencium hominum ignoranciam (I Pet 2, 15) XV med. |
| Lokalizacja | SKJ I 84. |