artykuł hasłowy: zatulić, zatulić się

Jednostki:
(1) 1. 'zamknąć, zacisnąć, obturare, occludere, obstruere': [o oku]
(2) 1.~ (o ustach, de ore) 'zmusić kogoś, coś do milczenia, alicui os obturare, aliquem obticescere facere':
(3) 1.~
(4) 1.~ zatulić się 'zamilknąć, obmutescere, obticescere':
(5) 1.~ (o uszach, de auribus) 'nie chcieć słyszeć, obturare, auscultare nolle':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 1.~
Definicja	(o uszach, de auribus) 'nie chcieć słyszeć, obturare, auscultare nolle':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.1.4.2. ZMYSŁ SŁUCHU 2.2.1.1. SPOSTRZEGANIE ZMYSŁOWE
Przykład w transliteracji	Omnia clamant ad me... et ego obturavi, zatulil, aures meas XV p. post.
Przykład w transkrypcji	Omnia clamant ad me... et ego obturavi, zatulił, aures meas XV p. post.
Lokalizacja	RRp XXV 200.