artykuł hasłowy: zbiegły (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'taki, który uciekł (zwykle przed prawem), uciekinier, zbieg, też włóczęga, łotrzyk, profugus, fugitivus, etiam homo vagus, latro':
(2) ~
(3) 2. (o kmieciu, de cmethone) 'ten który opuścił samowolnie gospodarstwo rolne swojego pana, qui fundum domini sui illicite deseruit':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	(o kmieciu, de cmethone) 'ten który opuścił samowolnie gospodarstwo rolne swojego pana, qui fundum domini sui illicite deseruit':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.3.3. LUDNOŚĆ CHŁOPSKA 2.4.1.8. PRZEMIESZCZANIE (SIĘ) 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Nobilis Andreas... solvat Hryn kmethoni... tres boves... remittens sibi nichilominus... omne illud, pro quo ipsum inculpaverat, videlicet quod esset fugittivus al. sbyegli 1443
Przykład w transkrypcji	Nobilis Andreas... solvat Hryń kmethoni... tres boves... remittens sibi nichilominus... omne illud, pro quo ipsum inculpaverat, videlicet quod esset fugittivus al. zbiegły 1443
Lokalizacja	AGZ XIV 109.