artykuł hasłowy: zbieżeć, zbieżeć się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'opuścić spiesznie jakieś miejsce (dla uniknięcia kary), uciec, umknąć, fugere, aufugere':
(2) ~ do czegoś:
(3) ~ od czegoś:
(4) 2. (o kmieciach, de cmethonibus) 'opuścić samowolnie gospodarstwo rolne we wsi swojego pana, illicite e domini fundo abire, fundum suum in praedio domini deserere':
(5) ~ od kogoś:
(6) ~ do czegoś:
(7) ~ z czegoś:
(8) ~ komuś:
(9) 3. zbieżeć się 'przybyć różnych stron w jedno miejsce, e variis partibus in unum locum concurrere, convenire':
(10) ~ do czegoś:
(11) ~ z czegoś:
(12) ~ ku komuś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(9) 3.
Definicja	zbieżeć się 'przybyć różnych stron w jedno miejsce, e variis partibus in unum locum concurrere, convenire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.8. PRZEMIESZCZANIE (SIĘ) 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE 3.2. PRZESTRZEŃ 3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Czy trze... mądrczi szbyeszawsi szyą począly szobye gadacz o onem tho krolv XV ex.
Przykład w transkrypcji	Ci trze... mędrcy zbieżawszy się poczęli sobie gadać o onem to krolu XV ex.
Lokalizacja	MPKJ II 317.