artykuł hasłowy: zdarzyć, zdarzyć się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'dać, dare, donare':
(2) 2. 'spowodować, że coś się stanie, efficere, facere':
(3) 3. zdarzyć się 'ukazać się, apparere, comparere':
(4) 4. zdarzyć się 'udać się, poszczęścić się, procedere, provenire':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'spowodować, że coś się stanie, efficere, facere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA 2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Zdarzy bog, czso gest nyepodobno (numquid deo quidquam est difficile)
Przykład w transkrypcji	Zdarzy Bog, czso jest niepodobno (numquid deo quidquam est difficile)
Lokalizacja	BZ Gen 18, 14.