artykuł hasłowy: zdarzyć, zdarzyć się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 3. |
| Definicja | zdarzyć się 'ukazać się, apparere, comparere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdisch pod myecz h[a]lafko ('główkę') nachilala, sdarszicz <się> (tekst czeski: zjevit' sě) yey f tu chwilu dzeczøtko welmy pyekne |
| Przykład w transkrypcji | Gdyż pod miecz h[a]ławkę ('główkę') nachylała, zdarzyć <się> (tekst czeski: zjevit' sě) jej w tu chwilu dzieciątko wielmi piekne |
| Lokalizacja | Dorota 171. |