artykuł hasłowy:  (zdumieć się) zumieć się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'zaniemówić z wrażenia, osłupieć, zdziwić się, obstupescere, stupescere, mirari': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdycz yą (sc. Maryją) podnyosl na prawyczi, zvmyely sye swyączy wszistczi, ysze bog nyeszye czlowyeka XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Gdyć ją (sc. Maryją) podniosł na prawicy, zumieli sie święci wszystcy, iże Bog niesie człowieka XV p. post. |
| Lokalizacja | SlOcc XXXIV 162. |
| Uwagi | Iozeph vroczywschy szyą nalyasl Marya brzemyenną..., zvmyawschy szye (obstupescit) on y lyąk szye nasylnye y pocznye szye dzyvovacz, czo by szye to stalo Rozm 54. |