artykuł hasłowy: (zdumieć się) zumieć się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'zaniemówić z wrażenia, osłupieć, zdziwić się, obstupescere, stupescere, mirari':
(2) 2. 'rozżalić się, struchleć z żalu, maerere, dolore commoveri':
(3) 3. 'zdrętwieć ze strachu, zlęknąć się, pavore obstupescere, extimescere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 3.
Definicja	'zdrętwieć ze strachu, zlęknąć się, pavore obstupescere, extimescere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.2.1.18. NIEPOKÓJ. STRACH. LĘK. PRZERAŻENIE 2.2.2.3. WYRAŻANIE EMOCJI
Przykład w transliteracji	Venit filius dei ad eum (sc. Iohannem) et petiit baptizari ab eo. Tunc Iohannes extremuit, szvmyal syą, et non audebat eius verticem tangere XV p. post.
Przykład w transkrypcji	Venit filius Dei ad eum (sc. Iohannem) et petiit baptizari ab eo. Tunc Iohannes extremuit, zumiał się, et non audebat eius verticem tangere XV p. post.
Lokalizacja	R XXV 178.