artykuł hasłowy: zeznać, zznać, zeznać się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'wypowiedzieć się w jakiejś sprawie, oświadczyć, złożyć zeznanie, aliquid fateri, profiteri, confiteri':
(2) ~ zeznać się 'wypowiedzieć się w swojej sprawie, de se ipso aliquid confiteri':
(3) 2. 'przyznać się do czegoś, aliquid verum confiteri':
(4) ~ 'przyznać się przed sądem (do winy, długu itp.), coram iudice noxium se esse profiteri':
(5) 3. 'uwzględnić, poznać, uznać racje, attendere, respicere':
(6) 4. 'przejawić, uzewnętrznić, indicare, ostendere':
(7) 5. 'dokonać przeglądu, rozpoznać, recognoscere, recensere':
(8) 6. '?':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~
Definicja	zeznać się 'wypowiedzieć się w swojej sprawie, de se ipso aliquid confiteri':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Datur terminus... Iohanni..., prout nominavit se esse nobilem et filium eius ad solvendum sexaginta marcas pro capite occiso nobili Mathie..., prout recognovit se al. zesn[y]al sye 1444
Przykład w transkrypcji	Datur terminus... Iohanni..., prout nominavit se esse nobilem et filium eius ad solvendum sexaginta marcas pro capite occiso nobili Mathie..., prout recognovit se al. zezn[y]ał sie 1444
Lokalizacja	AGZ XIV 147.