artykuł hasłowy:  zeznać, zznać, zeznać się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) ~ |
| Definicja | 'przyznać się przed sądem (do winy, długu itp.), coram iudice noxium se esse profiteri': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Owynvyąly gy raycze, ysz gym tho vczynyl na szromothą, wysznaly szye, thedy... ma... pokvpycz XXX szelągow...., a nye szesznaly szye (si non fatetur, OrtOssol 34, 2: nye sznaly, leg. zznali szye), thedy moze odbycz prawem |
| Przykład w transkrypcji | Owinująli ji rajce, iż jim to uczynił na sromotę, wyznali sie, tedy... ma... pokupić XXX szelągow...., a nie zeznali sie (si non fatetur, OrtOssol 34, 2: nie zznali sie), tedy może odbyć prawem |
| Lokalizacja | OrtMac 35. |