artykuł hasłowy: zgrzytać, skrzytać, skrżytać

Jednostki:
(1) 1. 'wydawać dźwięk przez silne pocieranie twardych przedmiotów (np. zębów dla okazania złości, niechęci itp.), stridere, frendere, imprimis dentibus':
(2) 2. 'wydawać charakterystyczny głos, sonum singularem edere': (o koniu, de equo) 'rżeć, hinnire':
(3) ~ (o świni, de sue) 'chrząkać, grundire':
(4) ~ (o wężu, de angue) 'syczeć, sibilare':
(5) 3. 'burzyć się, wyrażać niechęć, gniew, stridere, irasci':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'wydawać charakterystyczny głos, sonum singularem edere': (o koniu, de equo) 'rżeć, hinnire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	1.4.4. ZACHOWANIE ZWIERZĘCIA. ODŻYWIANIE SIĘ ZWIERZĘCIA 1.4.7.1. ZWIERZĘ CZWORONOŻNE 2.2.1.1. SPOSTRZEGANIE ZMYSŁOWE 2.4.6.2.1.1. INWENTARZ. INNE ZWIERZĘTA BLISKO ZWIĄZANE Z CZŁOWIEKIEM. HODOWLA ZWIERZĄT. ZAPRZĘGANIE. WOZY
Przykład w transliteracji	Frementis, skrzytayaczego, id est sonantis (vox impetus rotae et equi frementis Nah 3, 2) ca 1470
Przykład w transkrypcji	Frementis, skrzytającego, id est sonantis (vox impetus rotae et equi frementis Nah 3, 2) ca 1470
Lokalizacja	MamLub 252.