artykuł hasłowy: złomić, złomić się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'przez uderzenie, naciśnięcie rozdzielić na (dwie) części, zburzyć, rozbić, roztrzaskać, zniszczyć, frangere, confringere, perfringere':
(2) 1.~ 'skręcić kark, cervicem frangere':
(3) 1.~~
(4) 1.~
(5) 1.~~
(6) 1.~ (o statku, de nave) 'ulec rozbiciu, naufragium pati':
(7) 2. 'pokonać, zwyciężyć, devincere, debellare':
(8) 2.~ 'załamać na duchu, na umyśle, animum alicuius infringere':
(9) 3. 'naruszyć, przekroczyć (prawo itp.), nie dotrzymać, nie dochować czegoś, frangere, perfingere, violare (legem etc.)':
(10) 4. 'unieważnić, abolere, tollere, irritum facere':
(11) 5. 'usunąć, zlikwidować, abolere, tollere':
(12) 6. w opisie herbu: strych złomiony 'pas w połowie załamany w kształcie krokwi, fractus, flectus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(6) 1.~
Jednostka nieciągła	złomić (się)
Definicja	(o statku, de nave) 'ulec rozbiciu, naufragium pati':
Semantyka	2.4.1.8.1. SZLAK LĄDOWY. SZLAK WODNY 2.4.8.4. RUINA. ZNISZCZENIE. SZKODA
Przykład w transliteracji	Mundus... iste erat... tamquam fluvius rapidus, in quo omnes periclitabantur, sed contra istud naufragium dedit nobis Christus triplex adiutorium. Ista navis fracta, zlomona, fuit XV in.
Przykład w transkrypcji	Mundus... iste erat... tamquam fluvius rapidus, in quo omnes periclitabantur, sed contra istud naufragium dedit nobis Christus triplex adiutorium. Ista navis fracta, złomiona, fuit XV in.
Lokalizacja	GlKazB II 104.