artykuł hasłowy:  złomić, złomić się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (9) 3. |
| Definicja | 'naruszyć, przekroczyć (prawo itp.), nie dotrzymać, nie dochować czegoś, frangere, perfingere, violare (legem etc.)': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | O glowa albo rany... tho ma<ją> dacz do zagayonego szandu polozonego, a thego tho, czo myr szlomyl (pacis fractor, OrtMac 23: slomyl, OrtRp 13, 4: pokoyv slamacz), prawym ortelem naszladowacz |
| Przykład w transkrypcji | O głowę albo rany... to ma<ją> dać do zagajonego sądu położonego, a tego to, co mir złomił (pacis fractor, OrtMac 23: słomił, OrtRp 13, 4: pokoju słamacz), prawym ortelem naśladować |
| Lokalizacja | OrtOssol 27, 4. |