artykuł hasłowy: żałować (się)

Jednostki:
(1) 1. 'współczuć komuś, litować się nad kimś, czymś, użalać się nad kimś, opłakiwać kogoś, lugere, miserere, condolere':
(2) ~
(3) 2. 'smucić się, odczuwać żal, przykrość z jakiegoś powodu, maerere, tristare':
(4) ~
(5) 3. 'wyrzucać coś sobie, odczuwać skruchę z powodu czegoś (zwykle złego lub pochopnego uczynku), paenitere, paenitentiam pro peccato agere':
(6) 4. 'obwiniać, stawiać zarzuty, skarżyć się na kogoś, queri, accusare':
(7) 5.a. 5. 'wnosić skargę do sądu, występować do sądu z roszczeniami, coram iudice accusare, litem ad iudicem deferre': a. absolute i bez kontekstu polskiego:
(8) b. z określeniami nazywającymi osobę, przeciw której kieruje się skargę: kogoś:
(9) ~~ na kogoś:
(10) ~ o procesie Jezusa:
(11) ~~ przeciw(ko) komuś:
(12) c. z określeniami nazywającymi przyczynę skargi: czegoś:
(13) ~ o procesie Jezusa:
(14) ~~ coś:
(15) ~
(16) ~~ o coś:
(17) ~
(18) ~~ ze zdaniem:
(19) d. z określeniami nazywającymi osobę lub instytucję, przed którą złożono skargę: komuś:
(20) ~ przed kimś, czymś:
(21) ~ w czymś:
(22) e. z określeniami nazywającymi sposób złożenia skargi: kimś, czymś:
(23) ~ z kimś, czymś:
(24) ~ 'składać skargę wspólnie z kimś, una cum aliquo coram iudice accusare':
(25) 6. dubium:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(15) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	A gdysz staly przed zydowskyem sządem, myly Yesus..., czokolvyek Zydovye zalovaly, to odpovyedzyal za swa matką
Przykład w transkrypcji	A gdyż stali przed żydowskiem sądem, miły Jesus..., cokolwiek Żydowie żałowali, to odpowiedział za swą matkę
Lokalizacja	Rozm 147.