artykuł hasłowy: dziedzinny

Jednostki:
(1) a. 'objęty prawem dziedziczenia, z dziedziczeniem w pewien sposób związany, hereditarius, qui ad hereditatem quolibet modo pertinet': a. (o ludziach) 'będący kimś na zasadzie a. z prawem dziedziczenia, de hominibus, qui potestate quadam iure hereditario accepta tradendaque funguntur':
(2) ~ 'właściciel ziemi, heres':
(3) ~ dubium:
(4) b. (o przedmiotach, majątku, funkcjach) 'przynależny z prawa dziedziczenia, stanowiący przedmiot dziedziczenia, hereditarius, hereditate acceptus tradendusque':
(5) ~
(6) c. (o prawie, dokumentach i czynnościach prawnych) 'dotyczący posiadania dziedzicznego, hereditarius, ad res hereditarias pertinens':
(7) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) a.
Definicja	'objęty prawem dziedziczenia, z dziedziczeniem w pewien sposób związany, hereditarius, qui ad hereditatem quolibet modo pertinet': a. (o ludziach) 'będący kimś na zasadzie a. z prawem dziedziczenia, de hominibus, qui potestate quadam iure hereditario accepta tradendaque funguntur':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.2.5. WDOWIEŃSTWO. SIEROCTWO. DZIEDZICZENIE. POSAG 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Kaszdy woyth, bąndz dzyedzynny, albo ktho nayal, ma kv praw przyszyądz
Przykład w transkrypcji	Każdy wojt, bądź dziedzinny, albo kto najął, ma ku prawu przysiąc
Lokalizacja	OrtMac 34.