artykuł hasłowy: dziedzinny

Jednostki:
(1) a. 'objęty prawem dziedziczenia, z dziedziczeniem w pewien sposób związany, hereditarius, qui ad hereditatem quolibet modo pertinet': a. (o ludziach) 'będący kimś na zasadzie a. z prawem dziedziczenia, de hominibus, qui potestate quadam iure hereditario accepta tradendaque funguntur':
(2) ~ 'właściciel ziemi, heres':
(3) ~ dubium:
(4) b. (o przedmiotach, majątku, funkcjach) 'przynależny z prawa dziedziczenia, stanowiący przedmiot dziedziczenia, hereditarius, hereditate acceptus tradendusque':
(5) ~
(6) c. (o prawie, dokumentach i czynnościach prawnych) 'dotyczący posiadania dziedzicznego, hereditarius, ad res hereditarias pertinens':
(7) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) c.
Definicja	(o prawie, dokumentach i czynnościach prawnych) 'dotyczący posiadania dziedzicznego, hereditarius, ad res hereditarias pertinens':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.2.5. WDOWIEŃSTWO. SIEROCTWO. DZIEDZICZENIE. POSAG 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Jakom ya nye ranczil panu... prziuileya dzedzinego vkupyonego, gedno ten, czsosz mu gy moy brath wrocyl 1423*
Przykład w transkrypcji	Jakom ja nie ręczil panu... przywileja dziedzinnego ukupionego, jedno ten, czsoż mu ji moj brat wrocił 1423
Lokalizacja	TPaw VII nr 2880.