artykuł hasłowy:  dziwny, dziwni
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 3. |
| Definicja | 'godny widzenia, spectabilis, mirandus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vczinylesz myø dziwnego nade wszitki lyvdzi (fecisti me spectabilem super omnes homines), panye bosze moy! |
| Przykład w transkrypcji | Uczyniłeś mię dziwnego nade wszytki ludzi (fecisti me spectabilem super omnes homines), Panie Boże moj! |
| Lokalizacja | BZ I Par 17, 17. |
| Uwagi |