artykuł hasłowy: gniewać, gniewać się

Jednostki:
(1) 1. 'pobudzać do gniewu, drażnić, irritare, exasperare': kogoś:
(2) ~ kogoś czymś:
(3) ~ kogoś przez coś:
(4) ~ kogoś w czymś, na czymś:
(5) ~ bez kontekstu składniowego:
(6) 2. gniewać się 'być rozgniewanym, okazywać gniew, irasci, furore accendi, succensere, molestum esse alicui':
(7) ~ komuś, przeciw komuś:
(8) ~ na kogoś, coś:
(9) ~ czegoś, z czegoś: 'o coś, z powodu czegoś, (irasci alicui) quod, (alicui ira movetur) ex aliqua re':
(10) ~ ze zdaniem:
(11) ~ bez kontekstu składniowego:
(12) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) ~
Definicja	komuś, przeciw komuś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Aza na weky gnewacz se bødzesz nam (numquid in aeternum irasceris nobis)?
Przykład w transkrypcji	Aza na wieki gniewać sie będziesz nam (numquid in aeternum irasceris nobis)?
Lokalizacja	FI 84, 5, sim. Puł.