artykuł hasłowy: gniewać, gniewać się

Jednostki:
(1) 1. 'pobudzać do gniewu, drażnić, irritare, exasperare': kogoś:
(2) ~ kogoś czymś:
(3) ~ kogoś przez coś:
(4) ~ kogoś w czymś, na czymś:
(5) ~ bez kontekstu składniowego:
(6) 2. gniewać się 'być rozgniewanym, okazywać gniew, irasci, furore accendi, succensere, molestum esse alicui':
(7) ~ komuś, przeciw komuś:
(8) ~ na kogoś, coś:
(9) ~ czegoś, z czegoś: 'o coś, z powodu czegoś, (irasci alicui) quod, (alicui ira movetur) ex aliqua re':
(10) ~ ze zdaniem:
(11) ~ bez kontekstu składniowego:
(12) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(10) ~
Definicja	ze zdaniem:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Tedy poczal yeden zydowsky, ktory yest był starschy v synagodze, gnyevayącz szye, yze myly Iesus vzdravyal w sobotą (respondens autem archisynagogus indignans, quia sabbato curasset Jesus Luc 13, 14)
Przykład w transkrypcji	Tedy <od>po<wie>dziaw jeden <biskup> żydowski, ktory jest był starszy w synagodze, gniewając sie, iże miły Jesus uzdrawiał w sobotę (respondens autem archisynagogus indignans, quia sabbato curasset Jesus Luc 13, 14)
Lokalizacja	Rozm 376.