artykuł hasłowy:  (iść) ić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (50) ~ |
| Jednostka nieciągła | iść w zmowę |
| Definicja | 'zawrzeć umowę, foedus inire': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Pakliby nye chczal s tobø w smowø gycz (sin autem foedus inire noluerit), a pocznyeli boy s tobø, viboyvgesz ge |
| Przykład w transkrypcji | Pakliby nie chciał z tobą w smowę jić (sin autem foedus inire noluerit), a pocznieli boj z tobą, wybojujesz je |
| Lokalizacja | BZ Deut 20, 12. |