artykuł hasłowy: kląć, kląć się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'wyłączać ze społeczności Kościoła, ekskomunikować, rzucać klątwę, obejmować klątwą, interdicere alicui aliqua re, excommunicare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Dominus episcopus... wszanl dwoye penandze za yednan dzeszandzinam..., a o to mey ('mię') przesz praua i przesz winy clan[y]l 1398 |
| Przykład w transkrypcji | Dominus episcopus... wziął dwoje pieniądze za jednę dziesięcinę..., a o to mię przez prawa i przez winy klął 1398 |
| Lokalizacja | StPPP VIII nr 6409. |