artykuł hasłowy: kląć, kląć się

Jednostki:
(1) 1. 'złorzeczyć, przeklinać, źle życzyć, maledicere, contumeliosum esse':
(2) 2. 'wyłączać ze społeczności Kościoła, ekskomunikować, rzucać klątwę, obejmować klątwą, interdicere alicui aliqua re, excommunicare':
(3) 3. kląć się 'przysięgać, zaklinać się, detestari':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 3.
Definicja	kląć się 'przysięgać, zaklinać się, detestari':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3.2. ZOBOWIĄZANIE. OBIETNICA. PRZYRZECZENIE. PRZYSIĘGA. PRZYMIERZE 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Detestare, ganycz, et iurare, clancz scha XV med.
Przykład w transkrypcji	Detestare, ganić, et iurare, kląć się XV med.
Lokalizacja	R XXV 272.