artykuł hasłowy: korona, koruna, krona

Jednostki:
(1) 1. 'uroczysty ubiór głowy, oznaczający wysoką władzę, dostojeństwo albo uznanie i chwałę (korona królewska, mitra biskupia, wieniec), capitis ornatus sollemnis, auctoritatem dignitatemque significans (diadema regium, episcoporum apex, corona)':
(2) ~
(3) ~ przenośnie:
(4) ~ 'ktoś, co się wyróżnia zaletami, szczególnie godny, ozdoba swojego otoczenia, homo virtutibus insignis, praecipua auctoritate praeditus':
(5) 2. 'ozdobne zwieńczenie, obręcz, listwa ozdobna (np. z koronki metalowej), corona, qua res cinguntur, praesertim e metalli lamina facta':
(6) ~ 'łuk triumfalny, arcus triumphalis':
(7) ~ 'cały rok, okrągły rok, anni circulus'
(8) 3. 'królestwo, regnum':
(9) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 2.
Definicja	'ozdobne zwieńczenie, obręcz, listwa ozdobna (np. z koronki metalowej), corona, qua res cinguntur, praesertim e metalli lamina facta':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.1. PIĘKNO. DOSKONAŁOŚĆ. WSPANIAŁOŚĆ 2.3.7. LITERATURA. SZTUKA
Przykład w transliteracji	A vdzyalal Beseleel skrzynyø... A udzyelal na nya c[z]oronø zlotøø okolo (fecit illi coronam auream per gyrum)
Przykład w transkrypcji	A udziałał Beseleel skrzynią... A udziełał na nię k[z]oronę złotą około (fecit illi coronam auream per gyrum)
Lokalizacja	BZ Ex 37, 2.