artykuł hasłowy: 1. lubo
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'miło, przyjemnie, gratum, dulce': |
| Gramatyka | przysłówek |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Lubo cze klamcze sluchącz, staw syą gynssze mysslycz, gyąkoby thego nye sluchąl (placet tibi verbum iuculatoris: finge te non audire, sed alia cogitare) XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Lubo cię kłamce słuchać, staw się jinsze myślić, jakoby tego nie słuchał (placet tibi verbum iuculatoris: finge te non audire, sed alia cogitare) XV p. post. |
| Lokalizacja | R I s. XLIII. |