artykuł hasłowy: 1. lubo
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (3) ~ |
| Jednostka nieciągła | lubo jest komuś w (nad) kimś, czymś |
| Definicja | lubo jest komuś w (nad) kimś, czymś 'ktoś w czymś znajduje upodobanie, kocha, aliquis delectatur aliquo (aliqua re)': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bracza moia mali y welicy, a nine lubo bilo w nich gospodnu (complacuit in eis deo) |
| Przykład w transkrypcji | Bracia moja mali i wielicy, a ninie lubo było w nich Gospodnu (complacuit in eis deo) |
| Lokalizacja | Fl II Prol 4. |