artykuł hasłowy:  miara, miera
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (11) 3. |
| Definicja | 'górna granica tego, co się komuś należy, należna ilość, modus rerum, quae alicui debentur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Karmicz bødzesz nas chlebem zlez a pyczye dasz nam we zlzach w merze (Puł: w myarę, in mensura) |
| Przykład w transkrypcji | Karmić będziesz nas chlebem słez a picie dasz nam we słzach w mierze (Puł: w miarę, in mensura) |
| Lokalizacja | Fl 79, 6. |