artykuł hasłowy: modlić (się), moglić (się)

Jednostki:
(1) a. 'zwracać się do Boga z wyrazami prośby lub czci, uwielbienia, deum precari vel laudare, orare, invocare, adorare, deo supplicare': a. absolute:
(2) ~ za kogoś:
(3) ~ za kimś:
(4) ~ przeciw czemuś:
(5) ~b. komuś:
(6) ~ komuś za kogoś:
(7) ~ komuś o czymś:
(8) ~c. ku komuś:
(9) ~d. kogoś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~b.
Definicja	komuś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Modlicz se bødø iemu wszistczi crolowe zeme (adorabunt eum omnes reges terrae, Puł: klanyacz szye będø yemu)
Przykład w transkrypcji	Modlić sie będą jemu wszystcy krolowie ziemie (adorabunt eum omnes reges terrae, Puł: kłaniać sie będą jemu)
Lokalizacja	Fl 71, 11.