artykuł hasłowy: modlić (się), moglić (się)

Jednostki:
(1) a. 'zwracać się do Boga z wyrazami prośby lub czci, uwielbienia, deum precari vel laudare, orare, invocare, adorare, deo supplicare': a. absolute:
(2) ~ za kogoś:
(3) ~ za kimś:
(4) ~ przeciw czemuś:
(5) ~b. komuś:
(6) ~ komuś za kogoś:
(7) ~ komuś o czymś:
(8) ~c. ku komuś:
(9) ~d. kogoś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(8) ~c.
Definicja	ku komuś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Glossem mogym kv gospodnv modlyl gesm sø (ad dominum deprecatus sum, Puł: modlylem szye)
Przykład w transkrypcji	Głosem mojim ku Gospodnu modlił jeśm się (ad dominum deprecatus sum, Puł: modliłem sie)
Lokalizacja	Fl 141, 1.