artykuł hasłowy:  na
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (30) ~ |
| Jednostka nieciągła | zwać na imię |
| Definicja | 'nazywać po imieniu, nominatim vocare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ovcze yego glosa sluchayą a on ovcze sve zovye na ymye (vocat nominatim Jo 10, 3) y vyvodzy |
| Przykład w transkrypcji | Owce jego głosa słuchają, a on owce swe zowie na imię (vocat nominatim Jo 10, 3) i wywodzi |
| Lokalizacja | Rozm 425. |
| Uwagi | Poprawka w definicji z "Wykazu ważniejszych błędów drukarskich i rzeczowych", s. 572, t. 6. |