artykuł hasłowy:  na
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna | 
| Numer | (30) ~ | 
| Jednostka nieciągła | zwać na imię | 
| Definicja | 'nazywać po imieniu, nominatim vocare': | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ovcze yego glosa sluchayą a on ovcze sve zovye na ymye (vocat nominatim Jo 10, 3) y vyvodzy | 
| Przykład w transkrypcji | Owce jego głosa słuchają, a on owce swe zowie na imię (vocat nominatim Jo 10, 3) i wywodzi | 
| Lokalizacja | Rozm 425. | 
| Uwagi | Poprawka w definicji z "Wykazu ważniejszych błędów drukarskich i rzeczowych", s. 572, t. 6. |