artykuł hasłowy: narzeczenie

Jednostki:
(1) a. 'przygana, zarzut, potępienie, oskarżenie o coś, zakwestionowanie czegoś, crimen, accusatio, exprobratio': a. ogólnie:
(2) ~b. 'zarzut uczyniony sędziemu o niesłuszny, niesprawiedliwy wyrok, zakwestionowanie słuszności wyroku sądowego, actus iudicis sententiam in dubium vocandi, iustam esse negandi':
(3) ~c. 'zarzut uczyniony czyjemuś szlachectwu, czci, zakwestionowanie czyjegoś szlachectwa, czci, actus aliquem nobilem esse negandi vel de infamia accusandi':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) ~c.
Definicja	'zarzut uczyniony czyjemuś szlachectwu, czci, zakwestionowanie czyjegoś szlachectwa, czci, actus aliquem nobilem esse negandi vel de infamia accusandi':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.3.1. KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK 2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.2.1. TOŻSAMOŚĆ. DOBRE URODZENIE. ZŁE URODZENIE 2.4.3.8. HAŃBA
Przykład w transliteracji	Turpiloquium narzeczenye czczy XV in.
Przykład w transkrypcji	Turpiloquium narzeczenie czci XV in.
Lokalizacja	JA XXVII 266.