artykuł hasłowy:  obręczyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'wziąć na siebie odpowiedzialność prawną za kogoś, za coś, zagwarantować coś, zapewnić, zaręczyć, fideiubere, cautionem dare, spondere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kedi prawem przekonany... sz szandv odydze, stronye zyskaley nye doszycz vczynyv abo nye obranczyv (actori cautione fideiussoria non praestita) |
| Przykład w transkrypcji | Kiedy prawem przekonany... z sądu odydzie, stronie zyskałej nie dosyć uczyniw abo nie obręczyw (actori cautione fideiussoria non praestita) |
| Lokalizacja | Sul 10. |