artykuł hasłowy: obręczyć

Jednostki:
(1) 'wziąć na siebie odpowiedzialność prawną za kogoś, za coś, zagwarantować coś, zapewnić, zaręczyć, fideiubere, cautionem dare, spondere':
(2) ~ kogoś, coś:
(3) ~ za kogoś, za coś:
(4) ~ z inf.:
(5) ~ ze zdaniem:
(6) ~ 'zobowiązać się do przejęcia przez siebie wszystkich powinności kmiecia wobec dawnego pana, iureiurando se obligare in omnia cmethonis erga dominum pristinum officia recipienda':
(7) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(6) ~
Jednostka nieciągła	(komuś za kogoś) (ziemskie) prawo, prawa, układ obręczyć, kogoś obręczyć na prawo
Definicja	'zobowiązać się do przejęcia przez siebie wszystkich powinności kmiecia wobec dawnego pana, iureiurando se obligare in omnia cmethonis erga dominum pristinum officia recipienda':
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3.2. ZOBOWIĄZANIE. OBIETNICA. PRZYRZECZENIE. PRZYSIĘGA. PRZYMIERZE 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Jacosmi posli bili do Katusze, bi swego slugø obrøczila na prauo 1395
Przykład w transkrypcji	Jakosmy posły byli do Katusze, by swego slugę obręczyła na prawo 1395
Lokalizacja	Pyzdr nr 9.