artykuł hasłowy: odłożyć, otłożyć

Jednostki:
(1) 1. 'oddzielić, wydzielić (coś dla kogoś, na coś), separare, impertire, tribuere, assignare (alicui aliquid)':
(2) 2. 'schować na później, zachować, zostawić (coś dla kogoś), servare, conservare (aliquid alicui)':
(3) 3. 'umieścić, położyć, ponere, locare':
(4) 4. 'odsunąć coś, unieważnić, zrezygnować z czegoś, amovere, auferre, seponere, resignare' (?):
(5) 5. 'przełożyć na później, przesunąć w czasie, odroczyć, differre, proferre, procrastinare':
(6) ~
(7) 6. 'wynagrodzić, zadośćuczynić, zapłacić, spłacić, compensare, recompensare, renumerari, exsolvere': (część majątku, nieruchomości):
(8) ~ (karę):
(9) ~ (szkodę):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 6.
Definicja	'wynagrodzić, zadośćuczynić, zapłacić, spłacić, compensare, recompensare, renumerari, exsolvere': (część majątku, nieruchomości):
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.4. ZADOŚĆUCZYNIENIE. ODSZKODOWANIE. DOTRZYMANIE ZOBOWIĄZANIA 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Ona dzyerzecz ma tho gymyenye we sthv grzywyen thako, ysz kyedy dzyeczy ge chcza myecz to gymyenye, thedy maya gyey odlozycz stho grzywyen
Przykład w transkrypcji	Ona dzierżeć ma to jimienie we stu grzywien, tako iż kiedy dzieci je chcą mieć to jimienie, tedy mają jej odłożyć sto grzywien
Lokalizacja	OrtMac 82, sim. OrtBrRp 63, 2.