artykuł hasłowy: osiadły

Jednostki:
(1) 1. 'posiadający (coś), mający (coś), qui aliquid habet, possidet':
(2) ~ (o szlachcicu, de nobili) 'posiadający dobra ziemskie (w przeciwieństwie do szlachty nieosiadłej), qui fundum habet':
(3) ~ (o chłopie, de cmethone) 'osadzony na roli, qui in fundo collocatus est':
(4) 2. (o roli, wsi itp., de agro, vico sim.) 'osadzony przez chłopa, in quo cmetho collocatus est':
(5) 3. 'zasiadający, urzędujący, (iudicio) assidens': osiadła rada 'w miastach na prawie magdeburskim aktualnie urzędujący zespół rajców, consilium urbanum iuris Magdeburgensis':
(6) 4. 'niegorący, letni, tepidus, parum calidus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'posiadający (coś), mający (coś), qui aliquid habet, possidet':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Tamquam nichil habentes et omnia possidentes ossedly (II Cor 6, 10) XV med.
Przykład w transkrypcji	Tamquam nichil habentes et omnia possidentes osiedli (II Cor 6, 10) XV med.
Lokalizacja	GlWroc 90r.