artykuł hasłowy: osiadły

Jednostki:
(1) 1. 'posiadający (coś), mający (coś), qui aliquid habet, possidet':
(2) ~ (o szlachcicu, de nobili) 'posiadający dobra ziemskie (w przeciwieństwie do szlachty nieosiadłej), qui fundum habet':
(3) ~ (o chłopie, de cmethone) 'osadzony na roli, qui in fundo collocatus est':
(4) 2. (o roli, wsi itp., de agro, vico sim.) 'osadzony przez chłopa, in quo cmetho collocatus est':
(5) 3. 'zasiadający, urzędujący, (iudicio) assidens': osiadła rada 'w miastach na prawie magdeburskim aktualnie urzędujący zespół rajców, consilium urbanum iuris Magdeburgensis':
(6) 4. 'niegorący, letni, tepidus, parum calidus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) 4.
Definicja	'niegorący, letni, tepidus, parum calidus':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.2.1.1. SPOSTRZEGANIE ZMYSŁOWE
Przykład w transliteracji	Tepidus osadli, ne gorzøczy ca 1450
Przykład w transkrypcji	Tepidus osiadły, nie gorzący ca 1450
Lokalizacja	PF IV 580.