artykuł hasłowy: osobny

Jednostki:
(1) 1. 'wydzielony, odrębny, znajdujący się osobno, separatus, segregatus, secretus, exclusus, seiunctus, remotus': ['majątek wydzielony z całości']
(2) ~ 'dziesięciowłókowe nadania księcia, agri decem mansorum a principe assignati':
(3) 2. 'samotny, ustronny, solus, solitarius, remotus, abditus':
(4) ~ 'dzikie zwierzę żyjące samotnie, ferum animal, quod in solitudine vivit':
(5) 3. 'odmienny, wyróżniający się, wyjątkowy, niezwykły, varius, excellens, eminens, praestans, inter caeteros excellens, singularis, insolitus, inusitatus':
(6) 4. 'tylko do określonego celu przeznaczony, uni rei tantum destinatus':
(7) 5. 'osobisty, własny, będący osobistą własnością, proprius, qui alicuius est, qui ad aliquem pertinet':
(8) 6. 'właściwy jednostce, niepowszechny, indywidualny, singularis, egregius, alicui proprius ac peculiaris':
(9) ~ w mylnym tłumaczeniu łac. generalis jako particularis:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 5.
Definicja	'osobisty, własny, będący osobistą własnością, proprius, qui alicuius est, qui ad aliquem pertinet':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Oschobny (war. lub.: oszobny aut wlosny) pecularis (te elegit dominus deus tuus, ut sis ei populus peculiaris de cunctis populis Deut 7, 6) 1471
Przykład w transkrypcji	Osobny (war. lub.: osobny aut włosny) pecularis (te elegit dominus deus tuus, ut sis ei populus peculiaris de cunctis populis Deut 7, 6) 1471
Lokalizacja	MPKJ V 28.