artykuł hasłowy: ostatek

Jednostki:
(1) 1. 'to co zostało, pozostała część, reszta, quod restat, reliquum, reliqua':
(2) ~ w kontekstach niejasnych:
(3) 2. 'pozostałe po kimś rzeczy, dobra, res, bona ab aliquo relicta':
(4) 3. 'końcowa, najdalsza, najbardziej w przestrzeni odległa część, ultimum':
(5) 4. 'końcowa najbardziej w czasie odległa część, postremum, extremum':
(6) ~ 'na końcu, w końcu, denique':
(7) ~ 'na koniec, wreszcie, czy też dokładnie, do końca, denique vel accurate, diligenter, ad finem':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	'pozostałe po kimś rzeczy, dobra, res, bona ab aliquo relicta':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.2.5. WDOWIEŃSTWO. SIEROCTWO. DZIEDZICZENIE. POSAG 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Ostatki (derelicta), yez rzeczoni pusczyni kmyecze, paanom przycz nye mayą
Przykład w transkrypcji	Ostatki (derelicta), jeż rzeczony puściny kmiece, panom przyć nie mają
Lokalizacja	Sul 13.