artykuł hasłowy: ostatek

Jednostki:
(1) 1. 'to co zostało, pozostała część, reszta, quod restat, reliquum, reliqua':
(2) ~ w kontekstach niejasnych:
(3) 2. 'pozostałe po kimś rzeczy, dobra, res, bona ab aliquo relicta':
(4) 3. 'końcowa, najdalsza, najbardziej w przestrzeni odległa część, ultimum':
(5) 4. 'końcowa najbardziej w czasie odległa część, postremum, extremum':
(6) ~ 'na końcu, w końcu, denique':
(7) ~ 'na koniec, wreszcie, czy też dokładnie, do końca, denique vel accurate, diligenter, ad finem':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 3.
Definicja	'końcowa, najdalsza, najbardziej w przestrzeni odległa część, ultimum':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	3.2. PRZESTRZEŃ 3.4.3. CZĘŚĆ. CAŁOŚĆ
Przykład w transliteracji	Ogyen podezzon yest w roszyerdzu moym y będze gorzecz az do pkyelnych ostatkow (usque ad inferni novissima Deut 32, 22)
Przykład w transkrypcji	Ogień podeżżon jest w rosierdziu moim i będzie gorzeć aż do pkielnych ostatkow (usque ad inferni novissima Deut 32, 22)
Lokalizacja	Puł Deut 32.