artykuł hasłowy: ostatni, ostatny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'końcowy, taki po którym już nie ma następnego, postremus, ultimus, extremus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ibi stetimus et fecimus... acialem scopulum et finalem al. ostatnia naroznica (1466) XVIII |
| Przykład w transkrypcji | Ibi stetimus et fecimus... acialem scopulum et finalem al. ostatnią narożnicę (1466) XVIII |
| Lokalizacja | ArchSław II 206. |