artykuł hasłowy: ostatni, ostatny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) ~ |
| Definicja | 'inny, ceterus, alius': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Geden dom, gen mymo gyne bil powiszon, Eleazarow, a drugy dom, gen pod sobø myal osta<t>nye (quae sub se habebat ceteros), Ytamarowy |
| Przykład w transkrypcji | Jeden dom, jen mimo jine był powyszon, Eleazarow, a drugi dom, jen pod sobą miał osta<t>nie (quae sub se habebat ceteros), Itamarow[i] |
| Lokalizacja | BZ I Par 24, 6. |
| Uwagi | [W Bibliotece zabytków wyraz hasłowy odczytany jako ostanie.] |