artykuł hasłowy:  pan
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (17) 4.a. |
| Definicja | 4. tytuł grzecznościowy, dawany, titulus, qui urbanitatis gratia dabatur: a. wysoko postawionym osobom (panującemu, dostojnikom, możnowładcom), viris nobilibus (regi, optimatibus): |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vstawyenye przes oswyeczonego ksządza pana Wlodzyslawa (per serenissimum regem Vladislaum), krola polskego, ... w Krakowye... wywolane |
| Przykład w transkrypcji | Ustawienie przez oświeconego księdza pana Włodzisława (per serenissimum regem Vladislaum), krola polskiego, ... w Krakowie... wywołane |
| Lokalizacja | Sul 72, sim. ib. 74. |